U bevindt zich hier: Bands/Muzikanten > Joy

Joy

Bij oprichting bestond de band uit:

Begin jaren 70 wordt de top 40 band Joy opgericht door Willy Beckers, Henny de Vree, Frans Spronck en Jos Aelmans. De band begon met repeteren in de garage van Willy in Rothem, nadat deze eerst grondig werd geïsoleerd door middel van het aanbrengen van tempex en eierschalen aan de wanden, dit om geluidsoverlast tegen te gaan. Elke zaterdag werd er fanatiek gerepeteerd in Rothem. Willy was de motor van de band en regelde allerlei zaken die van belang waren om ons zo goed mogelijk als band te profileren.

Binnen de kortste tijd beschikten wij over een Fiat transporter. Het repeteren in de wintermaanden in de garage viel tegen gelet op de temperaturen, vandaar dat Willy een goed alternatief had kunnen ritselen met de heer Aubel, beheerder van het Eburonenlokaal in de Beatrixhaven. Ook hier repeteerden meerdere bands zoals Rainbow en Qasimodo, die later deel gingen uitmaken van Mosam Produties.

De motivatie van ons allen was van dien aard dat de band als het ware, buiten het vast werk, op de 1e plaats stond. Drie avonden repeteren was geen sinecure en elk weekend spelen in cafés, buurthuizen, kermissen was de kers op de taart!

Nadat wij als top 40 band redelijke bekendheid hadden verworven binnen de regio, werden we in februari 1975 ingelijfd bij de Mosam Groep. Vanaf dat moment werd alles meer professioneel en werd de band op een hoger level geplaatst. Promotiemateriaal en acquisitie verliep allemaal via Jean Innemee en Conny Peters.

Zo kwamen wij steeds meer te spelen op Afcent basissen in het directe grensgebied en hoefden wij zelf niet meer ‘langs de deur te gaan leuren voor optredens’. De opbrengsten die wij met de optredens vergaarden werden weer geïnvesteerd in uitbreiding van onze backline en P.A. en overige apparatuur. Wij waren ondertussen kind aan huis bij Servaas Muziekhandel in Den Haag.

Al snel bleek dat de Fiat bus te klein werd en deze werd uiteindelijk vervangen door de Opel Blitz en veel later de Hanomag F40. Ook kreeg de band de beschikking over een vaste chauffeur die als roady optrad en zorgde dat de apparatuur s' maandags weer stond opgesteld om direct weer te kunnen repeteren. Het was regel dat zodra een top 40 hit uitkwam wij deze binnen een week ons eigen hadden gemaakt, al dan niet met coaching van Conny Peters of andere muzikanten binnen Mosam. In 1977 werd Joy aangevuld met Gus Visschers als sologitarist.

Enkele leuke anekdotes die we de lezer niet willen onthouden:

* Wij moesten spelen in Nordhorn en ik had op een zaterdag dienst in de zorg tot 16.00 uur. Zij zouden mij komen ophalen en direct naar Nordhorn rijden, dat was volgens Willy bij Sittard even over de grens. Was het maar waar, het was Nordhorn bij Hengelo over de grens. Laten we nu ook nog pech krijgen met de accu van de bus en moest er worden geïmproviseerd met een hulpaccu op de treeplank van de Opel Blitz. Bij het oversteken van de grens bij Nordhorn zijn we toen met een Afcent truck naar de plaats van optreden gesleept. Dat was hilarisch, temeer daar wij direct konden aanvallen met het buffet en daarna nog maar 2 uur hoefden te spelen. In de tussentijd werd de bus door de militaire techneuten geheel operatoneel gemaakt voor de terugreis naar Maastricht.

* De andere leuke ervaring was in de Paastijd. Wij moesten spelen op een militaire basis van Engelsen in Dortmund. We waren op tijd vertrokken maar hadden onderweg veel last van sneeuw en slecht begaanbare wegen. Omstreeks 21.00 uur kwamen wij aan op plaats van bestemming en werden wij opgewacht door enkelen militairen. Toen zij zagen met welke apparatuur wij naar binnen sjouwden zei een van hen "Holy smolly, it's Pinkfloyd coming tonight". Direct werd hulp geboden met uitladen etc. Na afloop om 02.00 uur met het afbreken werden wij geconfronteerd met diefstal van onze eindtrap uit de bus. Het bleek dat wij voor Engelse criminelen hadden gespeeld die in Engeland een strafbaar feit hadden gepleegd en konden kiezen voor gevangenisstraf in Engeland of diensttijd in Duitsland. Het was 06.00 uur toen wij de kazerne konden verlaten nadat de eindtrap weer terecht was en de verhoren met de MP waren afgehandeld. Probleem was dat ik wel weekenddienst had en om 07.00 uur op mijn werk had moeten zijn. Gelukkig dat mijn baas begrip had voor de situatie anders was ik al vroeg werkloos geweest.

Al met al hadden wij een leuke tijd met de band en kwam er in 1978 een einde aan onze samenwerking. Willy heeft toen een doorstart gemaakt met nieuwe leden.


A fatal error occurred. Enable debug mode for further information.